برای کم شدن شنوایی ابتدا به شنوایی سنجی مراجعه کردم . ایشان مرا معاینه نکردند او پیشنهاد کردند که ابتدا به پزشک گوش و حلق و بینی مراجعه کنم . اما با این حال توضیحاتی در مورد ساختار گوش به من داد .
زمانی که به پزشک گوش و حلق و بینی مراجعه کردم . همان طور که بر اساس الگویی پزشکی نیز در کتاب جامعه شناسی پزشکی ذکر شده است ، پزشک ابتدا راجع به نشانه ها علت بیماری من ازم پرسید و اطلاعاتی در مورد آنها دریافت کرد و به بررسی نشانه هایی پرداخت که در آخر باعث مراجعه ی من به پزشک شده است .
قبل از معاینه کلینیکال ابتدا شروع به سوالاتی در مورد نحوه ی زندگی من کرد و درواقع به بررسی عوامل اجتماعی که در بیماری من ممکن است نقش داشته باشد پرداخت . از جمله در مورد شغلم پرسید و چون من در محیطی کار می کنم که ممکن است در آن شیوع بیماری وجود داشته باشد در مورد جزیات و عفونت هایی که ممکن است در آنها وجود داشته باشد برای من توضیح داد و حتی در مورد واکسن هایی که من اخیرا زدم سوال کرد و در نگاه اول تمام این ها به نظرم بی معنا مد . اما زمانی که به کتاب مراجعه کردم و اهمیت عوامل اجتماعی مانند : شغل ، روابط فردی و اجتماعی ، بحران در زندگی مشاهده کردم قانع شدم . قبل از معاینه در مورد این که آیا به تازگی ازدواج کرده ام و یا باردار هستم و همچنین آیا تا به حال ضربه ای به گوشم خورده است یا نه سوال کرد . فکر می کنم اینها می توانند بحران در زندگی تلقی شوند . بارداری و ازدواج روی سیستم اعصاب و بدن تاثیر می گذارد و می تواند روی گوش و شنوایی نیز تاثیر گذار باشد . همان طور که بر اساس آن توضیحی که در مورد بحران در زندگی وجود دارد ، برخی مشکلات می توانند ناشی از بحران و درگیری درونی باشند که به صورت بیماری بروز پیدا کرده اند .
پس از معاینی کلینیکال پزشک ابراز کرد که من به ظاهر هیچ مشکلی ندارم و برایم چند نمونه آزمایش نوشت و خواست که به شنوایی سنجی نیز مراجعه کنم . زمانی که از پزشک پرسیدم که احتمال چه نوع مشکلی را می دهد ، گفت : " بدون دیدن جواب آزمایش نمی تواند نظر و پاسخ مطمئنی دهد . این رفتار کاملا مطابق با الگوی پزشکی است و بدون دیدن ازمایش یا نشانه قطعی نباید تجویز بیماری کرد زیرا در وضعیت روحی بیمار تاثیر می گذارد .
پزشک از من خواست زمان گرفتن آزمایش و شنوایی سنجی از مسئولین آزمایشگاه و شونایی سنج نخواهم که در مورد آزمایش من اظهار نظر کنند و یا نوع ناراحتی را تشخیص دهد زیرا این رفتار کاملا اشتباه است و بیماران را دچار مشکل می کند . همچنین از خود درمانی و تجویز هایی که عطاری ها و مردم می کنند خودداری کنم زیرا ممکن است بیماری های جدیدی برایم ایجاد شود .
رفتار پزشک در مقابل بیمار بسیار مهم است . دیوید آرمستران در کتاب جامعه شناسی پزشکی(1387 ) معتقد در واقع این رفتار پزک است که باعث می وشد مردم به سمت او بروند و از او کمک بخواهند یا به خود درمانی بپردازند . بیمار ممکن است زمانی که به پزشک مراجعه نمی کند بهانه هایی در مورد این که مطب دور است یا رفتار پزشک بی ادبلانه است یا پزشک با بینار همدردی را ندارد ابراز کند و این نشان می دهد رفتار و برخورد پزشک بسیار مهم است . تمام این معاینات و این صحبت ها حداکثر 10 دقیقه طور کشید . با این که من از بیمه استفاده کردم و به درمانگاه مراجعه کردم اما باز 10000 تومان هزینه پرداخت کردم . که به نظرم با توجه به بیمه بودنم هزینه ی زیادی بود . این نشان می دهد که بیمه قدرت چندانی ندارد و یا هر پزشک هر مقدار که بخواهد ب عنوان دست مزد دریافت می کند و تعرفه خاصی ندارد .
زمانی که به شنوایی سنجی مراجعه کردم ، پی از انجام آزمایشاتی مربوط به شنوایی ابراز کرد که شنوایی گوش نسبت به سن کمی پایین است و نامه ای برای پزشک نوشت . من برای مشاهده ی رفتار شنوایی سنج از او در مورد علت ایت کم شنوایی شدم . اما او جوابی به من نداد و ترجیح داد پزشک در این مورد قضاوت کند . دقیقا همان رفتاری که پزشک توصیه کرده بود انجام داد .
با این حال زمانی که برای گرفتن جواب آزمایشاتم رفتم ، متصدی آزمایشگاه بدون این که من از او بخواهم شروع به بررسی آزمایشم و مشکلاتش کرد که این از نظر الگوی پزشکی بسیار نا درست و است و به نظر من باید پیگرد های قانونی داشته باشد .
با تمام اینها به نظر من مهم ترین نکته ای که باعث می وشد بیمار برای مشکلش به پزشک مراجعه کند و هزینه های زیادی که برای درمان وجود دارد بپردازد ، رفتار و دانش پزشک است . رفتار پزشک و همدردی او با بیمار بسیار موثر است و البته تجویز درست او نیز بسیار مهم است . اما اگر پزشکی 90% تجویز هایش درست باشد اما رفتار درستی با بیمار مطابق الگوی جامعه و درست نداشته باشد ، بیمار از دامه ی درمان نزد او پرهیز می کند.
نوشته: م.سریرا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر